allah'ın adını söylemek (zikretmek) ona inanmanın (imanın) kanıtı sayılamayacağından geçersiz önermedir.
allah'a inandığını zannettiği halde, hayatını allah merkezli bir yörüngeye oturtmayan insan büyük ihtimal ölümden sonra dirilmeye inanmaz.
daha doğru bir ifadeyle, örneğin para kazanma merkezinde veya ailesinin merkezinde bir yörüngeye oturmuş bir insan inanan (mümin) olamayacağı için her lafının başı allah ile başlasa dahi onun rabbi allah değil para, ailesi ve sairesidir.
bu anlamda çok az insan -bilinçaltı düzeyinde- ölümden sonra dirilmeye inanır.
ve büyük çoğunluk insan allah'a para, başarı, başkalarının sevgisi ve sair ortaklar koşmadan inanmaz (iman etmez).
daha da özetle, kendisini müslüman sanan kalabalığın büyük kısmı aslında ortak koşanlardır (müşrik) ve birçoğu da aslında en az ateistler kadar ölümden sonra dirilmeye inanmazlar. (allah göğüslerin içindekini [bilinçaltındakileri] bilendir).
Kendini bilim adamı, filozof sanan teistlerin sunduğu, "Lanet olsun bunlarla aynı gezegende yaşıyorum lan." dedirten önermedir. Oldukça saçma olduğu gibi, sinir bozucudur.
