bizim uni´den ateist bi arkadaşımız north atlantik´de (kendisi gemicidir, gemi makine mühendisi olarak) - bu uçaktan daha korkunç bir örnektir çünkü o fırtına 8-9 gibi "deniz" yapmış ve uçağın düşmesi 3 dakika sürüyorsa bu fırtına çok daha uzun sürmüş (atlantik´de 8-9 gibi deniz 20 25 metre yüksekliğinde dalga demektir, iki dalga arasındaki vadiyi de hesaplamak gerekir, "dalgalar arası vadi- almancası "wellental"" ile birlikte geminin çarptığı dalganın yüksekliği 35-37m olabilmektedir") ve bu fırtınadan geminin çıkması 6 saat falan sürmüş...bu güzel arkadaşımız, o üniversite yıllarında allah´a düpedüz küfür falan eden arkadaşımız herhalde pek öyle doğru düzgün ateist olamamış olacak ki "rabbim bizi bu fırtınadan çıkart, beş vakit namaza başlayacağım" falan demiş (bunu bir muhabbet esnasında kendisi anlattı).
yani ölüm kesin gibi görünmeye başlayınca insanın kimyası mı değişiyor ne...
geçen kütahya depreminde de kanıtlanmış ingiliz atasözüdür. Tüm ateist arkadaşlarım allah korusun,inşallah,amin kelimelerini söktü bir anda. Biz türkler olarak da buna yumurta sendromu diyoruz.
Evrim teorisyenlerine göre, din olgusu insanın doğaya karşı gösterdiği mücadele esnasında korku ve iyi bir yaşam sürebilme isteği dolayısıyla oluşmuştur. Bir bakıma doğruluk payı olan düşüncedir. Korku cennetten çıkmadır sözünü yabana atmamak gerekiyor.
