yaratıcılıktan,özgünlükten ve gerçek bir sevinçten uzak kardeşler düğün salonu misali yerleri mekan bilen düğünlerde vizyon sahibi esaslı kişilerin yaşadıgı sıkışmışlık duygusudur.boyle düğünlerde org başında birbirinden itici şarkılar çalan biri ve kafalarını abajur yapmış kadınlar,etrafta koşuşturan küçük gelinler ve damatlar,birbirini suzen ergenler,kız kıza dans edenler,dağıtılacak kuru pasta-kola-yaş pasta üçlüsü için nefes alan insanlar vardır.bu düğünler sıkıcıdır çünkü ortada gerçek bir sevinç yok gibidir.özensiz baştan savma bir düğündür müdahil olunan..haa bir de hiç durmadan ve hissettirmeden fotoğraflarınızı çekmiş olan bir de düğün fotoğrafçısı vardır.son kareyi rica eder.karşınıza geçip gülümseyin der,siz "fotoğraf istemiyorum" dersiniz o ısrar eder,siz içinizden binbir küfür sayarak kovmaya çalışırsınız ve en nihayetinde başarırsınız.derken çıkarken bir de bakarsınız ki birbirinden saçma pozlarınız vardır teşhirde.işte o an gerçekten zor bir andır,ya o fotoğrafları yok sayıp gelin ve damadın satın almasına göz yumacak=zaman zaman açıp bakıp alay etmeleri ve pek çok akrabanın yıllarca dilinden düşmemek demektir bu= ya da pes edip gıcık gülümsemesiyle içindeki zafer çığlıklarını pürneşeye çevirmiş olan düğün fotoğrafçısına savaşı kaybettiğinizi kabul ederek yaklaşıp yırtmak üzere fotoğrafları alırsınız.işte budur sıkılınan düğün.
düğünlerin amacının sapıtması sonucu, insanların sıkılmasıdır. yahu, düğününü yap efendi gibi, dans et, eğlen, tamam bişey demem de, herkes birbiriyle yarışıyor, aşık atıyor, hava yapıyor. bu ne ya, düğüne mi geliyoruz yoksa sizin kıskançlık çekişmelerinize mi? adam gibi düğün yapacaksanız yapın, yapmayacaksanız da bir nikaha bu iş tamam.
