Aslında bunlar bana göre diil, benim mutlu olduğum tek yer kütüphanem,
Ben şopen, yeni türkü efendime söyleyeyim ilhan irem dinleyen insanım,
Kimseyi kıramayan güzel yürekli adamım,
isimli meşazı veren karizmasyon şekli.
Önemli uyarı; hiç oynamamak karizma kazandırmaz. iyyy el içine çıkamaya ne yobaz ne Öküz bi tip imajı çizilir. Bu da gen aktarımı yarışında bir hayli geriye düşürür.
aslında olan bir karizmadır. oynamazsın oynamazsın anonsla seni piste davet ederler zorla. herkesin gözü sizde olabilir. iyi bir durum mu bilmiyorum tabii. eskisi gibi değil ki düğünler. koçlar gibi oyun havaları varken zirzop şarkılar saçma sapan oyun havaları türedi. herhalde oynayamayız. bu sayede komik rezil bir görüntü almaktansa köşeden izlemeyi tercih ederim. swf.
Pistlerde görmek istemediğimiz hareketlerin olmayan karizmasıdır. hele ki uzun boyluysa aman aman... iyice dikkat çeker.
oynamaya çalışmak yerine ayaklarıyla ritm tutup el çırpsa daha iyi, madem karizmayı o kadar önemsiyor. zira, yolunurken kanatlarını kurtmaya çalışan tavuk görünümünde oluyorlar.
açılın beyler son gittiğim düğünün üzerinden henüz 24 saat geçmedi.
böyle bir karizma falan yok çok net konuşayım.
dün anaokulunda beri tanıdığım bir arkadaşımın düğününe gitmem icabetti. yani bu arkadaşımla görüşmeyi sürdürüyor olmamın tek mantıklı sebebi görüşmeyi sürdürmeyecek olmamın da pek mantıklı bir sebebi olmaması ilginç bir şekilde...
adamla senede bir kez falan görüşüyoruz o da ya düğün ya cenaze.
fakat yine ilginç bir şekilde ne zaman bir araya gelsek çok saçma samimi bir rüzgar esiyor ortamda. sanırsın anaokulu arkadaşı değil zonguldak'ta yıllarca maden emekçiliği yapmış, ekmeğini taştan çıkartmış can yoldaşlarıyız.
adam amcasını kaybetti 10 ay önce, yemin ediyorum adamın tabutunu taşırken sağ omzum çürüdü. dedeleri çankaya'nın toprak zenginlerinden. inan bana benim kadar üzülmedi herif amcasının vefatına.
tüm bunları neden anlatıyorum? vizyonsuzluk böyle bir şey işte tatlı kelebeğim.
dün de olanlar oldu...
düğüne gittiğim anda hasretle kucaklaştık arkadaşımla.
bir yığın samimiyetten uzak samimi hareketler... elimden tutup pistlere çekmeler. damadı pistte yalnız mı bırakıyorsun sitemleri...
bu kadar ısrar gelince ben de kendimi ağırdan satayım diye düşünüp kolumu serbest bırakıyorum falan...
tüm gözler üzerimde. gecenin yıldızı olmaya adayım resmen...
tabi bu kadar garip hareket art arda sıralanınca beklenti de arttı...
dedim çıkarım bir iki mahçup ifadeyle alkışlıyor gibi yaparım oynayanları. ortamın en cool insanı olur otururum yerime.
Sen ki ilk sevişmende seviştiğin kadına teşekkür etmiş insansın...
hangi karizma?
benim gibi sahnedeki insanları alkışlayan birkaç kişi daha vardı kenarda. bir senkronize olamaz mı insan. altı üstü alkışlıyorsun.
olamadım bebeğim.
anaokulu müsameresine döndü ortam. diğer alkışlayanların da ahengini siktim attım.
ortamda hani gaşık sesleri dendiğinde dilini alt damağına değdirerek kaşık sesi çıkartan bıçkın sincanlı tüm takdirlere mazhar oldu indi sahneden.
kimler sikti özgüvenimizi vaktiyle bilmiyorum ama vizyonun yoksa eğer, ister okul kantinlerinde üç sene ıssız adamı oyna, ister barda diskoda yumruğuyla havayı döven adam ol erkek karizması denilen şey üzerinde bol duracak.
