benim çok ağırıma giderdi. ne ümitlerle ne umutlarla koştururdukta kavşaklarda, ışıklarda camlarına yapışırdık arabaların, zarflar boş çıkardı. oysa ki o parayla dondurma, meybuz, torpil, çubuğunda bedava olan stix ya da max'lardan, leblebi tozlarından, futbolcu kartlarından, taso çıkan cipslerden alabilirfruko içebilirdik.
tabi bazı çingeneleneler olayı abartıp camdan içeri girerdi yada arabanın kapısına asılır, araba 20yle 30la giderken onlarda öylece giderlerdi.
"Nasil olsa vermek zorunda, adetimiz bu" turunden belesciliklere pabuc birakmak istemeyen insanlarin buldugu cozum. "Madem ki evleneceksin, etrafa para sacman lazim" kaynakli uydurma adetlere ve arkasindaki asalak zihniyete atilmis okkali bir tokattir. Lakin evlenecek kisiler kek gibi gelin arabasini suslemezlerse; yolu tutan cocuklara zarf vermek, vermemek verip de feyk atmak gibi geyiklerden musdarip olmazlar.
