seri gülme krizlerine yol açabilecek dinlemedir. kimi zaman etrafında duyduğu veya dile maruz kaldığı kadarıyla türkçe yi yeni öğrenmiş insanların yarı türkçe yarı anadili, karışık şekilde konuşmaları gibi. sırf konuşsunlar diye zorladığım anlar dahi olmuştur.
kimi zaman gülmekten yerlere yatıran, kimi zaman da biz nereye gidiyoruz böyle diye sinirlendiren, üzen, bezdiren bir şeydir.
ancak bu düzgün türkçe konuşamamak nedir, şehir ağzıyla konuşamamak,yöresel ağzı kullanmak mı yoksa günümüzdeki yozlaşmış türkçeyi (bkz: embesil gençlik türkçesi) mi kullanmak mıdır, nedir, ne değildir...
