bu insanlar arasında bende vardım. hatta bir keresinde alfred adler in bir kitabına bakınıyordum. param mı yoktu neydi tam olarak hatırlamıyorum. yanımda yaşlı bir kadın vardı, kadınla 5 10 dk muhabbetin sonrasında "genç istersen bu kitabı sana hediye olarak alabilirim" sözünü duyup, "insanı tanıma sanatını" kitaplığımda görmüşlüğüm vardır bu sayede.
yapmadığım, yapmayı saçma bulduğum eylemdir.
edit:hayır bir de şimdi ben öğrenci kesimdenim, sürekli kitapçıya uğramam gerek gibi görünse de o iş öyle değildir, hayır öyle olsa bile düzenli değildir ki bu , düzenli olsa saçma olurdu zaten ne lazımsa ona göre uğrarsın.
