düzenin insanların böğrünü deşerek devam ettiği günlerde, devletin de toplumda ki ezen ezilen ilişkilerini düzenlediği anlaşılıyor. özgürlükler için birşeyler yapmaya çalışan insanların ankara 1 mayısında devrimci pratiklerini söylemselleştirerek slogan haline getirmesidir.