Düz yolda yürürken apansız sendeleyip kollarını çırpa çırpa bir müddet düşmeye direndikten sonra yanlamasına koşarak yere düşen kızdır. Esasen bu hangi insanın başına gelse komik olur fakat kızlarda daha bi komik oluyor sanki. O havalar cıvalar yerle yeksan olunca çok tatlı oluyorlar. Eğer etrafında bulunup kalkmasına yardım etmişseniz teşekkür dahi etmeden götün götün mekandan uzaklaşanlara denk gelebilirsiniz. Bırakınız yerde debelensinler.
bir tanesi ayni sekilde sendeledi, aramizda 1 adim yanyana yuruyoruz. baktim toparlamak yerine zincir gibi indi inecek yere. refleks, yakaladim. koltuk altlarindan tutabildim dusuyordu yoksa. o an bayilmis. tartsan 45 kiloyu gecmez, bayilinca oldu 90 kilo! hayir, kaldirim bank falan hak getire. oyle kaldik yolun ortasinda. zar zor oturtacak kadar yukselti bulup oturttum, ayiltmaya ugrastim. kimse de yokki etrafta el atin diyeyim. 1 dk kalmadi oyle allahtan, cabuk ayildi. ayildi ama musmula gibi. iste uyanik tutayim, bilincini acayim diye sorular falan soruyorum seri cinsten. adi sani, kimdir nerededir... bizim sirketin karsisindaki tirnakcida calisiyormus. hicte denk gelmedim lan. o yuzden ev yolumuz ayniymis zaten. neyse sokagina kadar biraktim, duser muser simdi yine. tam sokaga girdik fetos'a bagladi bizimki. resmen bagir cagir aduket ceker gibi saydiriyor. ben mi dus dedim kollarima kizim! iyilik edende suc. biraktim sokaga ciktim, evine gelmis megersem zaten. kendi anlatiyor sonra. ertesi gun kekle geldi ofisime. tesekkur ve ozur icin. nobet geciriyormus rahatsizmis zaten. panik atakta varmis. yedigimiz beddualar ondanmis yani. tabi ofiste de olayi anlatip tesekkur edince yayildi ofise. 50+ personeliz. aile sirketi gibi mubarekler de. adim cikti kucakciya, inmez dokuza. sirketten kimin basi agirsa soulngelicaya git eve kadar birakir deyip durdular. guzel zamanlardi be sozluk...
'Yazarların hayatını anlatan fotoğraflar' yazısını sol framede gördüğüm anda gogıla girip 'düz yolda düşen insan gifi' yazdım, direk uludağ çıktı. Lanet olsun ben.
Düşünce yaptıklarım; Karşımda biri var mı, görmüş mü diye bakarım. Sonra görmüşse yüzünde telaş varsa gülümserim.
Sonra uzaklardaysa insanlar çaktırmadan kalkıp devam ederim. (Arkanızdan çok gülen oluyor).
Evet benim düz yolda bile yürüyemem kaldırımda ayagım kayar üstelik spor ayakkabıyla herkes dalga geçip güler bende durumu kabullendim artık kendime en çok ben gülüyorum.
