Dünyevileşmenin, dünyayı eşyalara sığdırmanın sevgisi. Bu bir bakıma eşyayı putlaştırmak olur ki bu insanı metaperest yapar. Dünya sevgisinden beri olup yaşamı sevmek gerekir. Yaşamı olduğu gibi eksiksiz gediksiz sevmek, kıracağın eşya adedince seni ibrahim yapar.
Çağ nemrudi,
Çağ firavun çağı.
Karun bizi çağırsa da ibrahim olmaya çalışalım.
