individualizm felsefesine sahip insanlar böyle düşünür. bazen ben de böyle düşünüyorum, hayattaki her şeyin, her insanın, her canlının, taşın toprağın, baktığım ve gördüğüm her yerin, duyduğum her varlığın, kokladığım her maddenin, yürüdüğüm her yolun benim için yaratıldığını düşünüyorum, ben yoksam sanki hiç biri yokmuş gibi. ve bazen bu dünyaya sadece benim gönderildiğimi etrafımda ki iyi ya da kötü tüm insanların ve varlıkların beni denemek için, farkındalığını ortaya koymak için yaratılmış olduğunu ve ben bu dünya da ne kadar iyi olursam, ya da ne kadar kötü olursam sanki ileride yaşayacağımız dünya da o kadar iyi ya da kötü olacakmış gibi düşünüyorum. çok sürrealist yaklaşıyorum dünyaya. ben yoksam çiçekte yok hayatta yok bebekte!!!
