Dünyanın çivisi çıkmış azizim. Paslı bir çiviymiş belli ki, çıktığı yerden irin akmakta. insanların üzerine sinmiş bir pislik, bir "insansızlık" var. 'Ya bunlar insan olamaz ya da insanlık bunlarda olamaz diyor' insan gözlerinin gördükleri, beyninde yorumlanırken,sessizce...
insanlarda sevgi kalmamış azizim. Sevgi, nedir ki sevgi? Unuttuk bu duyguyu sanki? insanı insan olduğundan ötürü, yaradılanı yaratandan ötürü sevmeyi unuttuk. insanları sahip olduklarından dolayı sevmeye başladık. Oysa ki insanda aramamız gereken sevgi değil miydi? Sevgi, hani şu paylaştıkça çoğalan, aradıkça bulunan sevgi... artık ulaşılması zor olan. Çünkü karanlık kaplamış her yanı. Sevginin yokluğu kötülüğü var etmiş her yanda. insanlar özünü, amacını unutmuş. Bir avuç toprak olduğunu, ve 7 milyarda sadece 1 tane olduğunu unutmuş. Hem değerli hem de bir o kadar değersiz olduğunu unutmuş.
