bu esasında dünya'nın geri kalanının nasıl bir kafada olduğunu gösterir. müslümanlar hz. isa'dan veya hz. davud'dan nefret etmezken, ki hatta kendi peygamberleri gibi severken, nasıl olur da dünya'nın geri kalanı bu kadar kindar olabilir?
allah'tan nefret edip küfreden yürüyen işkembeler de var ona bakarsak. şimdi allah'ın yüceliği bunların inanmaması, küfretmesi dolayısıyla zarara mı uğruyor? hiç şüphe yok ki kaybeden yine bunların ta kendileridir. allah'a, peygambere, kitaba bugüne kadar zarar vermek isteyenler hiç bir zaman başarıya ulaşamamışlardır. bununla beraber hiç biri toprağın altına girmekten kaçamamıştır. cehennemden nasıl kaçsınlar? orada da birer irin yiyici işkembe haline gelmekten nasıl kaçsınlar?
"dünyanın yarısı"nı kendi yanında varsayınca/sanınca kendini bir nevi haklı ve güçlü hissetme ve/veya zannetme psikolojisi içeren bir "nefret" güzellemesi ifadesidir.
