insanoğlunun kendi yaşadığı döneme bir anlam yükleyebilme çabasıyla bir döneme yapıştırdığı etiket, oysa haberi yok sonu yaklaşan kendi hayatı dünya değil, şu bir gerçek dünya daha milyarlarca yıllar formunu devam ettirecek gelecek neler getirir kimse bilemez ama bizlerde geçmişteki yüz milyarlarca insanlar gibi dönemimi yaşayıp bu dünyadan ışınlanacağız tıpkı milyonlarca yıl olduğu gibi.
hikaye olmamakla beraber büyük bir hakikati içerisinde barındırmaktadır. evet her geçen gün zaman daralıyor, her geçen saniye bir adam daha yaklaşıyor!
reytingi tüm zamanların zirvesinde olan korku pompalayan bir hikayedir. gelse ne olur dünyanın sonu içinde neyimiz var sanki. bir can var üzerimizde emanet. onu da sahibi sormadan alıyor zaten. bu korku niye?
Dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile
Avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle
Aah geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece
Gruba karşı bu son bahçelerde keyfince
Ya şevk içinde harap ol ya aşk içinde gönül
Ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül
Aah dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç.
