bir efsaneye göre kıyamet giderek hızla yaklaştığından kalu belada daha uzun süre bekleyen ruhlar bu beklemeden ötürü daha bir bilgiç daha bir akıllı bıdık olurlarmış. dolayısıyla zamane çocukları klişelerine kondurulan yeni doğan bu bebişler leb demeden leblebiyi anlar hale gelirlermiş.
sanıyorum ki efsane doğruysa, dünyanın son gününde doğan bebek direk benzamin button gibi bişi olabilir.
üzerinde kitap yazılabilecek mükemmel bir konu. gerçekten görür görmez akla o bebek geldi; spermken ana rahmine gidişi, orda döllenmesi, gelişmesi, gün geçtikçe büyümesi ve dünyayı görme arzusuyla yanıp tutuşması, annesi ve babasıyla konuşması. onların kavgalarına ve aşklarına şahit olması.. hatta yanında ikiz kardeşi olursa tadından yenmez bi kitap olur. hagget çok duygusal bi iş çıkar bundan. başlık bile hazır;
