yolun yarısında anladığım gerçektir.
5 yaşındaki yiğenime hadi dünyayı kurtaralım dediğimde, nerden başlıyoruz diyor.
15 yaşındaki kuzenime hadi dünyayı kurtaralım dediğimde,nasıl diyor.
25 yaşındaki karıma hadi dünyayı kurtaralım dediğimde,şu kumandayı ver yarın gelirkende çay al diyor.
35 yaşındaki arkadaşıma hadi dünyayı kurtaralım dediğimde,olum bi siktir git , manyakmısın yarak kafa ahahaha diyor.
55 yaşındaki anneme hadi dünyayı kurtaralım dediğimde, olum sigortalı bir işe gir çalış ,damak yaptıracağım diyor.
bünye yaşlandıkça umutsuzlaştığımız anlıyor ve dünyadan öte , bülbül öte moduna giriyor. senin için üzüldüm dünya çok yalnızsın.
herkes kendisini kurtarırsa dünya da kurtulur diye düşünülebilir. herkes kendisini kurtarırsa derken menfi anlamda değil yaşam şekli ve çevreye saygı anlamında.
