başlığımın sonunda -ler ekinin de olmasını çok istiyordum fakat karakter sınırı mani oldu...
sık sık duyarız bu beylik lafı. bazen doğruluk payı olsa da çoğu zaman sravdan bi cümle gibi gelir bana. örneklerle açıklamaya çalışayım efendim:
* dünyanın hiçbir yerinde böyle bi uygulama yok:
bu yargının sahibi hüseyin abi. yer, büyükdere mahallesi dostlar kıraathanesinde bir okey masası. hüseyin abi 37 yaşında. lise mezunu, fabrikada çalışıyor. ömrü boyunca değil yurtdışı; askerlik harici şehir dışına bile çıkmışlığı yok! ama ne hikmetse, o konuda dünyanın her yerindeki uygulamaları biliyor.. bok biliyor! bariz dravcı hüseyin abi.
* dünyanın hiçbir yerinde böyle bi kaldırım yok abi yaa:
bunu söyleyen de henüz 17 yaşında bi kopil. lise 2 öğrencisi. şehir dışına henüz çıkmışlığı yok. aslına bakarsan, evden de pek çıkmıyor. internette takılıyor ve bol bol porno izliyor. ama ne hikmetese, dünyanın her yerindeki kaldırım düzenlerini avucunun içi gibi biliyor...
örnekler çoğaltılabilir. kâh heyecanlı bi gazetecinin kaleminden duyarız, kâh alkış toplamak isteyen kolpacı bi tartışma programı konuğundan...
benim de kullandığım zamanlar olmuyor mu? oluyor elbet. bi anlık gaza gelişle çıkıveriyor ağzımdan. ama cümleden bikaç saniye sonra kendimden iğrenmeye başlıyorum; ne pis bi ezberci herifmişim lan ben diyorum...
