üzüldükten sonra, aslında hiç üzülmeye değmeyecek birini anlayıp, boştan yere üzüntülerini rafa kaldırmış olan insandır. üzüldüğün üzüldüğün ile kalır ama en azından neden üzüldüğünü anlamış olursun. daha doğrusu üzülürken buna değmeyecek olduğunu da. için içini yemezsin yani. bu da en tabii özgürlüktür bence insan psikolojisinde.
saatle işi olmayandır.
ne zaman satle ilgili bir randevum vs işim olsa günler öncesinden gerilirim.
isterse 2 dakikalık iş olsun.
yok arkadaş bana zaman belirtmeyeceksin. geleceksen gel, çağıracaksan o gün çağır. olursa olur olmazsa olmaz.
bu tür işlerimi büyük maddi fedakarlıklarla sıfırlamaya çalışsam da olmuyor. hele şu araba muayenesi yok mu taaaa amg mersedes yani amg mersedesim var ama gidip gene helecan çekmek zorundayım.
hayır bunun için adam tutucam da kimse gelip çalımaz adamın canı sıkılır. iki senede bir iş olacak taaa.
allah'ın kulu olduğunun idrakinde olup başka tüm kullukları reddeden insandır. paranın, karşı cinsin, statükonun vs. kulu olmayı en büyük tutsaklık sayandır.
