Çaresi bulunmayan tek his, bir paradoks. Elin kolun bağlı, için içini kemirirken ; o, içini kemirir, çürütür. Bir adım atsan ulaşacaksın fakat günlerce yürüyormuşsun gibi..
altında pek çok farklı duygu ve düşünceyi de barındıran insana, nereye giderse gitsin kendisini göçebe hissettiren, içten içe çürüten bu his çok zor öyle sanıyorum ki.
