Benim ailemdir... Annemdir, babamdır, abimdir, benimdir... Hepimiz mutluyuzdur, sağlıklıyızdır, kendimize yetecek kadarızdır... Dünyanın en zengin adamı, tüm varlığı ve olanca insanlığı ile benim babamdır... Evimizin duvarları pırlantadandır... Elmastandır... Kapılarımız zümrüttendir... Zile basan herkese açıktır... iki lokma ekmeğimiz varsa yarısından fazlası zili çalanındır... Annemin gözyaşları incidendir... Evet evet, o gülünce yüzünde güller açan, ağlayınca gözlerinden inci taneleri saçılan, masallardaki kadın benim annemdir... Biz dünyanın en zengin ailesiyiz... Borç istemeyin çünkü borç vermeyiz... Çünkü bizim olan ne varsa, sizindir... Emanet geldik bu dünyaya ne de olsa, emanet gideceğizdir...
ibrikoğullarıdır. Yani bizim sülale. Hikayemizi anlatıyorum. Babam zamanında pazarda ibrik satarak başlamış. Bir ibrik almış satmış iki ibrik almış satmış beş ibrik almış satmış yirmi ibrik almış satmış. Beş milyonuncu ibrikte ben doğmuşum. Altı milyarıncı ibrkte şirketin başına geçtim. Şirket bi ivme kazandı. Balıkesirde 5000 dönüm üzerine kurulu ibrik fabrikamız var. Şimdi elektronik ibrik üretiyoruz. Yalnız deli gibi ibrik üretip satıyoruz. Kim alıyor bu kadar ibriği anlamıyorum. Feci kıllanıyorum bu durumdan
