deya ve sevgilisi bienal e giderler;
deya: oha! bu ne be kim yaptı lan bunu!..
sevg: kim yapabilir ki böyle bir şeyi tabiki razonan pirişki! üstad yine döktürmüş.
deya: ulan onca yolu razonan'ın kabahatini izlemek için mi geldik?!
sevg: lütfen biraz esere sadece bakma! biraz düşün. bakmaktan çok görmeye çalış!..
deya: neyi görücem kardeşim, (eliyle göstererek) herif na böyle bileğim gibi çıkarmış kütleyi biz de geçmişiz karşısına izliyoruz. ne ki bu?
sevg: sen belki orda öyle bir şey görüyor olabilirsin ama ben burada bir tepki bir nefret görüyorum.
deya: (içinden) tövbe estafurullah.
sevg: klozet yani kanalizasyon, şehrin alt yapısını dolayısla şehrin kent yaşamını simgeliyor. sanatçı da dışkısıyla kent yaşamına olan tepkisini anlatıyor.
( deya soyunmaya başlar.. hatta soyunur anadan üryan )
deya: valla güzelim bana kalırsa kafam esti daldaşşak ortada geziyorum. ama sen ne görüyorsun bilmem. bireyin topluma tepkisi mi? kaotik çıkmaz mı? hiç bilmiyorum!. (bienal sonu)
bir pazar günü; karga kahvaltısını yapmadan, gözlerde çapaklar eşliğinde ostim'deki "hırsız" pazarına gidildi. Niye geldim ben buraya sabahın köründe diye düşünürken tezgahın birinde işittiğim dialog beni kendime getirdi;
kitap tezgahı sahibi : (elinde ki kitabı işaret ederek) haaa ben çok severim bahh uğur mumcu'yu
yüzeysel müşteri: haaaaaa... (kısa bi sessizlik ve müşterinin boş bakışları ) e oda öldü be!
kitap tezgahı sahibi: (kurduğu cümleye böyle bi karşılık verilmesine fazlasıyla şaşırmış öyle ki şok olmuş vaziyette bi müddet baktıktan sonra cevap vermeye yeltendi)
- di mi? ( şaşkınlığın verdiği sessiz "di mi?" cevabının aksine bağırarak) KAHHROLSUN!!!!
dünyanın en yüzeysel insanı olduğunu düşündüğüm üniversitedeki hocamın bir arkadaşım ile diyalogu*;
+ yav çocuklar anlamıyorum niye ders çaışmıyorsunuz? mesela kızım sen söyle neden çalışmıyorsun?
- hocaaam çok sıcaak çünkiii ondan çalışmıyoruuum.*
+ sen yemek yiyor musun bu sıcakta cevap ver bakalım?
- evet yiyorum tabi.
+ o zaman derste çalışacaksın!
bir arkadaş msn space adlı zımbırtı içinde insanı gayet duygulandıran nostaljik fotoları koymuştur. ta 9 yaşındayken beraber verilen pozlar falan vardır. en sonda da o dönemki köpeğinin resmini koymuştur.
son fotoğrafa yapılan* yorum: "hafız, tobi'de de ne malafat varmış, o yaşta iyi kurtarmışız götü ahıahıahıa"
-baba gel beni dinle balkonu yıktırıp, şuraya havuz yapalım, çoluk çocuk girer serinleriz
+ee iyi de oğlum şimdi masrafa sokma beni
-baba ama emekli ikramiyeni aldın biliyosun, cak, cuk
+tamam da evladım onu ben zor zamanlar için saklıyo...
-ya baba saçmalama allaasen kuş kadar ikramiye, ne zor zamanı ya konuşturma beni
+bak babayla doğru konuş lan şerefsii.. argh kalbim!!
-baba? babaaa?? anne koooşş... ambulans çağırın.. sedye nerde laaan...
-aaa nerelerdesin lan hayırsız, ne zamandır görünmüyosun
+ya abi falan da feşmekan da...
-biz aramazsak arayacağın da yok allahsız
+ee haklısın da şey...
-bak hala bıdı bıdı ediyo, olm telefonunu da değiştirmişsin, aradım ulaşamadım
+hmm ya aslında ...
-sus sus vefasızsın, şusun, busun, blah blah...
+ya bi sigi git, aramak da istemiyorum sormak da, sen kimsin ulan, bıktım hepinizden, düşün yakamdan artık
-hönk!!!
-aşkım sence aşk nedir?*
*seviş benimle!!!*
-dur bi ya peki sence aşk için ölmeli midir yani aşk o zaman mı aşktır?*
*seviş benimle!!!*
-ya of bi dur peki aşk sence aahhhhh*
*oohhhh be*
işte size yüzeysel bir adam.*
-olm bazen dusunuyorum..hersey bi iluzyon aslinda, hayat bir ruya..ya da ruya gerceklik aslinda soyle de dusunuyorum bak bi dinle...(uzatti da uzatti allahsiz)
+sshh annemgiller kestane sekeri getirmis..o da mi iluzyon lan? buyur ye..
-aboo kafkas mi lan?
+televizyondaki şiddet içerikli çizgi filmler ve silahlı bilgisayar oyunlarının çocukların psikolojisinde bıraktığı kalıcı hasarlar için ne düşünüyorsun?
-akşama counter atalım biz etkilenmeyiz yaş gecti artık hehhehe
+bence yasaklanmalı bunlar
-(iç ses) hatunu eve bırakırım sonra 2 saat takılırım yarın pazar nasıl olsa
+olm duyuyormusun beni?
-abi ismail kesin gelir sen hakan ı ikna et 4 kişi olalım
+görüşürüz abi
- olum bikerede gelmemezlik yapma, satıcı herif
- sevgilim geçen ne fark ettim biliyor musun
- hayır naloş
- seni ben çok seviyorum
- gerçekten mi?
- eet
- inanmam
- aa neden?
- gerçek nedir ki
- ne alakası var canım.
- gerçeklik dediğin nedir ki nalan
- aman be coşkun. nerden çıktı şimdi bu?
- ama gerçeklik algını merak ettim ki ben. nedir sence gerçeklik.
- yat zıbar. aptal herif. o kadar sevişme öncesi konuşma yapmaya çalışıyorum, sen gelmiş gerçeklik algısından bahsediyorsun. yat.
deya sevgilisinden ayrılmıştır hüzünlüdür. çünkü başkasıyla evleniyordur.
arkadaşı şöyle der;
- ne yapacaksın kız orda sevmediği biriyle evlenirken burda oturacak mısın? git kes yolunu! tut kolundan getir. böyle de seviyorum de
- evet haklısın. der deya.
ve yola çıkar arabanın önünü keser. diğer karede
elinde bir zarfla ve mutlu bir ifadeyle şunu söyler;
- aha beş milyon çıktı!..
deya ve sevgilisi kitap fuarına giderler, ve gezmekten yorulmuşlardır bu arada kız arkadaşı panele gitmeyi önerir ve giderler. işte ordakiler şairlere sorular sorar. sonra bizim deya da parmak kaldırır söz istemek için.
sevg: (içinden) canım yaa tamamen yanlış algılamışım seni. meğer edebiyata dair, şiire dair söyleyeceklerin varmış.
tabi bu arada deya ısrarla parmak kaldırmaya devam etmekte ama ona söz hakkı vermemektedirler.
deya: (kısık sesle) bizi de görün be bize de söz verin!
şair: (uzun bi aradan sonra) evet arkadaki kel, bıyıklı arkadaş, buyurun sizinde sorunuzu alalım.
deya: hoca sigara içebiliyor muyuz? sigara?..
deya: bak zeliha 6 aydır beraberiz ama ot gibi bir ilişkimiz var. akşam ayrılıp evet gittikten sonra seni hiç özlemiyorum. biraz gayret et bebeğim seni özlememi sağla. yokluğunu hissedeyim biraz..
sevg: ama ben ne yapabilirim ki el ele tutuşuyoruz, sevişiyoruz. aşk dediğin bu değil mi?
deya: hayır! aşk böyle olmamalı. bak mesela ben sürprizlerden hoşlanırım hediye felan al sevindir beni..
2 gün sonra..
sevg: bak sevgilim hediye aldım sana
sevg: al canım hediye aldım sana..
deya: lan amatör tiyatrocular gibi elini kolunu robot gibi sallama biraz doğal ol.
bir kongre salonunda einstein kılıklı 2 kişi söyleşi yapmaktadır. söyleşiden ziyade sürekli konuşmaktadırlar ve sürekli tıbbi terimlerle milletin beynini yiyip bitirmektedirler.. konuşmaları biter ve dinleyicilere :
sorusu olan var mı?
gibi klasik bir şey yöneltirler..kimseden ses çıkmaz bir müddet ve adamımız elini kaldırır..
herkes şaşırır çünkü herkes ağzı açık dinlemiştir ve soracak bir şey bulamamıştır, bu zeki adam nasıl bir soru yöneltecektir acaba diye merak içerisinde dönerler adamımıza ve
dünyanın en yüzeysel adamı sorusunu yöneltir:
-ateşiniz var mı acaba bunaldım burda...bi sigara içeyim.
+ abi sence de bu gol şov tarzı yarışmalar insanların umutlarını sömürerek onları birer televizyon kölesi haline getirmiyor mu?
- bi dakka abi...
+ yani insanların kapitalist toplum içinde edinemedikleri kazançlarını aptal bir sponsorluk alan aptal bir yarışmadan çıkarmaları ironik değil mi sence de?
- ...
+ oysa hayattaki başarılar bir programdan elde edilemeyecek kadar uzak olmalı bence. üstelik bir araba da başarı olarak lanse edilmemeli
- bu aylin coşkun'un göğüsleri gerçek mi lan?
muazzam umut sarıkaya tiplemelerinden bir diğerinin başrolünü oynadığı diyaloglardır. dünyanın en yüzeysel adamı, ayrıntılardaki mizah unsurlarını çok başarılı bir şekilde işleyen ve hatta bu konuda uzmanlaşan umut sarıkaya'nın en komik tiplemeleri arasında sayılabilir. genellikle, sevgilisi ile yaşadığı ilişkideki yüzeysellik boyutu, okuyucunun karnında kramplara neden olabilmektedir.
hoca öğrencilerine teker teker felsefi bir bakış kazandırmaya çalışıyor
deya: dünyanın en yüzeysel adamı
hoca: merdiven deyince ne geliyor aklınıza?
öğ.1: umut...
öğ.2: yarınlar...
öğ.3: hayat...
deya: tuğçe...
umut sarıkaya'nın bir vakitler kemik dergisinde çizdiği şahane karakteri dünyanın en yüzeysel adamı'nın tarzına öykünerek yahut bizzat kişinin karkterinden ötürü gelişen diyaloglardır.
