biliyorum ki birçok kişinin yaşadığı müthiş durumdur. çünkü o en mükemmel denen zirve de genelde anneler hep birlikte oluyor gün mü ne yapıyorlarmış bilmiyorum bana söylemedi.
ama benim annem galiba o günün ev sahibi filan. bir insan bu kadar saf bu kadar temiz bu kadar güzel nasıl olabilir anlamıyorum ama nasıl en mükemmel olduğunu zaman bana o kadar güzel anlattı ki.
istanbul' gitmişiz ailecek, ailecek dediysem annem babam ve ben* galata kulesine çıkacağız fünikülere binip. babam bindi kapısı kapandı fünikülerin annemle ben kaldık dışarda. babam dedi ki tek durak var yukarıda ben sizi orada bekliyorum. neyse bekledik yeni fünikülerimiz geldi biz tam bineceğiz hani yabancı şehirdeyiz bir yeri bilmiyoruz ya annem dürttü amcanın birinin ve yapıştırdı mükemmel sorusunu
eyfel kulesinden geçiyor mu?
adamın anneme ardından bana bakışındaki boşlukta yakaladım ilk, annemdeki mükemmelite potansiyelini.
çift telefon taşımaya yeni başladığı zamanlar, insan ne kadar mükemmel olursa olsun 2 numarayı aklında tutamıyor bazen ve benim annemde avea numarasını ezberleyememiş. ama mükemmel olduğu için aklına mükemmel bir fikir gelmiş. aveadan türkcelli çaldıracak türkcele kaydedecek soran olursa oradan söyleyecek numarayı. planda herşey mükemmel annem çıkartıyor aveasını arıyor türkcellini plan tıkır tıkır işlerken bir bakıyor türkcelli tanımadığı bir avea numarası arıyor. açıyor karşı taraftan ses yok. alo, ses yok. kimsiniz, ses yok. allah belanızı versinden bir giriyor annem sonra gözü elindeki diğer telefona çarpıyor.
son olarak haaa diyişindeki sesin masummiyetinde anladım annemin gerçekten mükemmel olduğunu.
herkes dünyanın en mükkemmel annesine sahip olmayabilir, ama her anne dünyanın en mükemmel evladına sahiptir.
kirpi bile yavrusunu kadife tüylü yavrum diye severmiş.
herkesin kendi annesi en mükemmeldir. en güzeli de bu zaten. sen büyürsün 20 ini aşarsın hala dizine kafana koyup uyursun, o anki huzuru bulamazsın hiçbir yerde. sen çoluk çocuk sahibi olduğunda bile çocuk olarak görür seni. allah eksikliklerini göstermesin, yitip gitmelerine alışırsın belki ama o alışma süreci bile hayatından her şeyi alıp götürür.
