nedense her kadın doğuştan yemek yapmaya meyilli zannedilir ve yine nedense aşçılığın yalnızca bir meslek olduğu bazen atlanır. evdeki yemeği beğenmiyorsan, verirsin parasını, tutarsın bir erkek aşçı, olur biter. ha paran mı yok? o zaman da takarsın önlüğü, girersin mutfağa, gösterirsin aşçılık maharetlerini.
titizlikten kaynaklanır. erkekler yemek yaparken sadece yaptıkları yemeği düşünürler. kadınlar ise her işte olduğu gibi detaylarla meşguldürler. mutfak battı, acaba yetişirmi gibi sorularla yemek yapmaktan çok kendilerini yorarlar. erkekler ise yemek yapmanın tadını çıkarırlar.
ilkel çağlarda erkek, bir kadından yavru yapabilmek** amacıyla o kadını "tavlamak" için ona ne kadar iyi av yaptığını ve bu avı nasıl da yenilebilir hale getirdiğini** kanıtlamak zorundaydı.
"bak ben hem seni, hem yavruyu besleyebilirim" demek durumundaydı ki çiftleşebilsin...
kadınlar zaten bu işi layıkiyle yaptığı için kendilerini kanıtlama gibi bir dertleri yoktur. zaten bütün işleri yemek, temizlik ve ev işi yapmak. bıkkınlık gelmiştir. erkeklerin kadıların üzerinde kurmak istediği piskolojik bir üstünlüktür sadece. "aa bak kadınlar yapamıyor biz erkekler en iyisiyiz" gibisinden. gel gelelim ki şirket bünyesinde çalışan kadınlara. başka birşey söylemek istemiyorum anladın sen onu.
kadınların en iyi yapması gereken şeyin aslın da erkeklerin yaptığı gerçeğidir. yaa arkadaş siz bir saç, bir kıyafet, birde erkekler üzerine saçma salak saatlerce konuşmaktan başka ne işe yararsınız sorusunu da sordurtmuyor değil hani.
(bkz: kadınların yerine alternatif olabilecek nesneler)
