bebekken elimden bırakmadığım o mis kokulu bezimin ve pastanelerin kokularıdır.
bezim benden az çekmedi; sümüğüme, tükürüğüme, zırlamama... her şeyime katlandı yavrucak ama unuttum mu onun bu iyiliğini, asla.
hala alır koklarım çekmecemden.
pastane kokusu diye pek bir genelleyerek yazdım çünkü o muhteşem kokunun hangi tatlıdan geldiğini bir türlü çözemedim*.
annenin kokusudur.hiç değişmez.sarılırsın bırakmak istemezsin.o kokuyu başka hiçbir yerde farkedemezsin sadece senin annene hastır.vazgeçilmezdir.özlenendir.
bir çocuk için; anne kokusu ve bir anne için; bebek kokusudur. bunun dışında genel kokular olarak, tarçın kokusu, yasemin kokusu, yeni kesilmiş çimen kokusu, yeni sulanmış bahçeden gelen toprak ve çiçek kokuları ve karnınız çok aç ise; yeri geldiğinde en nefret edilen yemek bile dünyanın en güzel kokusudur.
klasik sabunla yıkanmış, yeni traşlanmış; akıntı vb problemi olmayan, hor kullanılmamış vajina ve sarkıtılmamış meme arası... bir de bakımlı vücut ensesi...
