çok duygusal bir insan değilim, hayatımın hiç bir evresinde de olmadım, sanırım bu karakterimde yok. hayatım boyunca de çok ağladığım veya duygularımı ifade edemediğim anlar olmadı.
ancak oğlumuzun doğumuna girdiğimde ve onun ilk ağlamasını duyduğum andaki duygularımın ifadesini hiç bir kitapta ve yazarda şu ana kadar bulamadım. o an hissettiklerimi tanımlamam imkansız.
hala daha düşündüğümde beni çok etkiler ve bu anı yaşadığıma şükretmeme sebep olur. bu yaşımdan sonra, bana daha iyi bir his yatacak olayla ve durumla karşılaşırsam mutlaka paylaşırım...
