Annemin dediğine göre evlat acısı , bana göre annemin vefatı olur heralde. inşallah senin ölümünü görmem diyorum , o zamanda ben senin acını yaşamış olucam diyor . Kıyamıyorum
ben dünyada nesnelerin olmasa da duyguların eşit dağıtıldığına inananlardanım.. bu nedenle vucut ya da ruh, ben aşk acısı çekerken, sen çocuğunu kaybederken diğeri aşırı borca girdiğinde evini satmak zorunda kaldığında aynı acıyı hissedebilir sanıyorum. temelinde nesnenin kaybına yönelik yoksunluk krizi yatıyor.. 10 senelik ilişkisi olan, 2 aylık ilişkisinden ayrılanın acısını küçümser.. evladını kaybetmiş biri hiç çocuğu olmamış kedisine ya da köpeğine bağlı birinin kedisini, köpeğini kaybetmesini küçümser..halbuki bence kayıp anında sebep ne olursa olsun kayıba yönelik acı aynı olabilir..
Bence acıları kıyaslamaya gerek yok herkes aynı şekilde kaldıramayacaktır herkesin acısı acıya karşı direnci farklıdır kimine göre evlat acısı kimine göre ebeveyn acısı kimine göre eş acısı.
