ozet haliyle "biz var ya biz, biz biziz" vasatini zorlamaktansa, adeta kiclarini her bulduklari cisim ile zorlamaya and icmis insan kumeleridir.
bunlarin ne kendilerine, ne de insanligin geri kalanina elle tutulur, gozle gorulur en ufak bir katkilari yoktur, bu ugurda da herhangi bir caba icerisinde bulunmazlar. kisa, uzun ve orta vade hesap kitapla isleri olmaz, plan proje diye bildikleri tek sey gosteri amacli yapilan teneke kalitesinde eylemler ve binalardir. ya her isleri eksik, ici bos ve zarar vericidir; ya da olan ve olabilecek yapici her insani vasitanin icini bosaltmakla mesguldurler. hic bir toplumsal sorunu halledemez, olan sorunlari bekletip derinlestirir, yenilerini ekler ve "dibe vurma" deyimine yeni boyutlar kazandirirlar; cunku en basta sorunun ne oldugunu, ne olabilecegini tespit etme yetenek ve donanimindan mahrumdurlar. "saygi duymak", "deger bilmek" deyislerinden anladiklari en kaba haliyle got yalamak, olu seviciligi ve saksakciliktir. asagilik kompleksi diz boyu oldugu icin isimleri neyin yaninda anilirsa anilsin "bizden bahsediliyor" diye desteksiz ve bos bir gururla yikanmaktan keyif alirlar.
gudulmeye, rezil olmaya, osuruk gibi rahatsiz edici ses ve koku vazifesi gorerek insanligin atmosferinde yok olmaya, silinip gitmeye mahkumdurlar.
