aşık oluruz , midemiz ağrır , o kız beni kesmiştir ama sonra teklif edince "ben seni arkadaş gibi gördüm osman" demiştir , gelir hüseyin'e anlatırım , hüseyin de bana pelin'den bahseder ; "olm aynen böyle oldu bende de siktiimin kızları " der..
paramız yoktur..öyle bi durumdur ki bu , biz hiç bi zaman "düşük" bi aile olmamışızdır..iyi kötü orta halliyizdir hep..ama babadan gelen bi telefon durumun ciddyetini anlatır : "arabayı satıcam galiba oğlum."
tek başımayızdır , bi öğrenci evinde , işte , evde onca kalabalık arasında filmler , şarkılar kar etmez..öyle bi yalnızlık ki , ete kemeğe bürünüp sana gülecek adeta..
vs vs..
evet evet tüm bu durumlar acıdır öyledir böyledir..ama ölümünden , aşk acısına , ihanetinden , parasızlığın dibine vurmaya herkes yaşadı bi şekilde acı'yı..acı ki , sahiplenmeye gelemeyen bi akrep..alıp evde bakmaya kalksan , benle olsun , kendime acıyım desen , dayanamaz sokar seni , kendi de ölür sen ölünce ama bu demek değil ki akreplerin soyu tükendi!
o yüzden , acıyı kendine özgü sanmak , kendine acımakta çare bulmak geçersiz bi yöntemdir..odalara tıkanıp efkarlı müzükler eşliğinde sigaralar söndürmek , "ama beni anlamıyosun ben neler neler yaşıyorum haberin var mı " demeler ancak anneyi babayı üzer..başka bi boka da yaramaz..
büdüt:başlıkta var bi kulağı tırmalama olayı ama dur bakalım..
