insan sevgi-ait olma duygusunu gerçekleştiremediği takdirde ölür. en azından maslow böyle demektedir. o yüzden hiç hayal kurmayın efendim bi süre sonra bu ihtiyacı karşılayamadığımız zaman ölüm kendini gösterecektir.
Bi kediyle köpeği kendime dost edinir, onlarla birlikte güzel bi arabaya atlar ; bilmediğim diyarları keşfe çıkar ; düşüncelerimi onlara anlatırdım. Ve muhtemelen "neden ben tek kaldım lan , herkes nerde ? " diye düşünmekten kendimi alamaz , olayın sırrını çözmeye çalışır .tamamen keçileri kaçırdığımı anlayana kadar yaşar , gider sonra kafama sıkardım..
önce gider bir 67 fastback mustang alırdım en mat siyahından.biraz koko alırdım.riding with the king albümünüde takardım çalara.51. bölgeye giderdim. ironik olacak nokta şu olacak;hala osbire devam ediyor olacağım.
Dişisizliği unutmak için sabahtan akşama hızlı otomobilleri, arazi taşıtlarını kullanır; eğlence merkezlerinde hızlı tren vs. kullanır, iş makineleriyle lego yapardım.
Oturur dağı taşı sorgularım olayı fantastik hale getirecek olursak mesela herkes zombi olmuş ve sen kendini tek hayatta kalan insan sanıyorsun,yaşayan var mı diye ararım net.
Başka biri yok, merhaba yok, naber yok, sohbet muhabbet yok, sosyal medya yok, hastalansan, dişin ağrısa doktor yok.
Gerçi gelecek kaygısı falan da yok, ister boğazda bir yalıda takıl, ister bir lambo'ya atla kafana göre nereye istersen gazla git. ihtimaller sınırsız
Ama yine de yalnızlıktan kafayı yersin mutlaka.
