Yaşlananlardan gördüğüme göre sürekli bir gençliğe dönme çabası içindeler.
Haklılar da.
En kıymetli şey olup da bir türlü kıymetini anlayamadığımız şeydir hatta.
Bazen çok üzgün olduğumda belli etmeden gidip annemin yanına otururum başka biseyi bahane edip ağlar ve ona sarılırım.
Herhalde bunu yapamadığım zaman en kiymetlimi kaybetmiş olacam.
