insanların özentilik katsayılarını gösteren tespitleridir. Bir insana anadilinden başka dil daha fazla estetik geliyorsa o kişi kültüründen haliyle kendinden uzaklaşmış yitik biridir. Bir Türk için Türkülerdeki vurgulama, er sözdeki, hecedeki, hatta harfteki duygu başka dilde bulunmaz.
portekizce. ispanyolcadan daha kibar ve estetiktir. Ama japonca ve türkçe de(bu çok nesnel değil sonuçta anadilim) son derece estetik dillerdir diye düşünüyorum.
fransızca olmadığı kesindir zira adamlar konuşurken kusuyorlar. ayrıca anlayamadığım şey kardeşim okumayacağın harfi neden yazıyorsun? bir amaçsızlık bir kendini bilmezlik almış gidiyor. ingilizce'nin de ondan aşağı kalır yanı yoktur. gelelim semitik dillere. aslen ibraniceyi ve arapçayı severim zira bu dillerin müzikleri muhteşem olur ama bunlar da sesli harfleri yazmazlar gnçtrkcll* gibi bir şey olur, adeta kaçak kat çıkan müteahhitler gibi malzemeden çalarlar, okuması zordur deneyimle sabitlenmiştir. yani anlayacağın en estetiği türkçedir. adamı kasmaz, dili zorlamaz.
'Yaşar gelir kantara,kantar sever yaşarı.' olan versiyonunu hiç aklınıza getirmediğimizi varsayarsak, (bkz: L'italiano) isimli parça ile gönülleri fetheden italyanca'dır.
