1.
-
Dünya sevgilinin yüzündeydi –
ama birden boşanıverdi:
kavranmaz artık, dünya dışarda şimdi.
Neden içmedim, o zaman, elimle kaldırdığımda
sevgilinin dalgın yüzünden
dünyayı – öyle yakınken, kokusunu tattım da?
içtim, ah, içtim de kanmadım bir türlü.
Yalnız, öyle dolu, dopduluydum ki
dünya ile ben – taştım içerken.
Rainer Maria Rilke
okuduğum en efsanevi sözlere sahip şiirlerden bir tanesidir.
2.
-
Ölüm iki dudağının arasında.. bi laf eder kurşun bu kadar acı veremez.. yaşatarak öldürür. En kötüsüde budur.
