Fakir bir adamla Zengin birisi, birlikte yolculuğa çıkmış ve bir yerde mola vermişler. Fakir olan, oradaki bir ağacın altına uzanıp uyumuş. Bir müddet sonra zengin arkadaşı uyandırmış onu.
- Kalk! Karanlık basmadan biraz daha yol alalım!
Fakir gözünü açıp;
- Niye uyandırdın? demiş. Ne güzel rüya görüyordum.
- Hayrola, ne görüyordun?
- Sorma, çok zengin olmuşum. Köşklerim, saraylarım, hizmetçilerim vardı.
Zengin, alaylı bir tavırla sormuş:
- Yaa... peki şimdi ne oldu o malların?
- Ne olacak. Gözlerimi açınca kayboldu hepsi.
Zengin gülmüş:
- Ne yapayım ben öyle malı. Gözlerin açılınca hepsi kayboldu.
Bu defa fakir sormuş ona:
- iyi de, sen ölünce malların kaybolmayacak mı sanki?
- Eee... kaybolacak tabii.
Taşı gediğine koymuş:
- O zaman farkımız ne? Benim mallarım, gözlerimi açınca kayboldu, seninkilerse gözünü kapayınca kaybolacak.
--spoiler--
dünyada karşılaştığın herşey, senden önce veya senden sonra mutlaka birisine ait olmuş veya olacaktır. senin bu dünyadan nasibin yalnızca günlük gıdandır. dünya malı dünyada kalır. ahirete götürebileceğin yalnızca iyi amelindir.
--spoiler--
