bir sahne düşünün! aklınıza gelebilecek en kanlı liderin eli dahil, hepsi bir arada... beyaz giysiler giymiş, barış timsali olan güvercinleri uçuruyorlar. barış şarkıları söyleniyor...
m. jackson'ın konserindeki bir koreografiyi izlerken hayal ettim bunu. jackson şarkısını söylerken, arkadan dünya milletlerini temsilen bir sürü insan geliyordu; elem içindeydiler. şarkı bittiğinde, hepsinin yüzünde tebessümle, barışı vurguluyorlardı.
onca insan gelmiş bu dünyaya... bazıları bu dünyayı ele geçirebileceğini, bu faniliğe hükmedebileceğini sanmış. hepsi de ölüp gitmiş.
bunca toprak savaşını, maddenin paylaşılamayışını anlamak zor.
allah, herhalde pişmandır; bizi yarattığına. "bir dünya yarattım; şunların haline bak," diyordur; bize olduğu yerden bakıp.
