Çünkü anaokuluna giden bir çocuğun açık kalp ameliyati yapması beklenemez. çoçuğun büyüyüp, yaşayıp görmesi gerekenler, o ameliyatı yapabilmesi için alması gereken eğitim ve bir süreç var.
Allah Kuran'da bu konuya açıklık getirmemiş olsa da basitçe tüyolar vermiştir.(Kuran'da var mıydı araştırmadım, yoksa eğer zamanında dinlediğim dincilerin uydurmasıymıştır)
Mesela iblisin görevlerinden biri dünyada yaşayan, hüküm süren, din kültürü olan cinler her yoldan çıktığında, aynı israil oğulları her azdığında helak edildiği gibi meleklerden oluşan ordusuyla cinleri helak etmekti, yani dünya cinlerin yaşadığı bir yerdi, iblisin henüz ademe secde etmeyi reddetmediği zamanlar.
Eğer dünya insan için yaratılmış olsa, iblisin itaatsizlik yapacağı belliydi demektir, insanı kandıracağı da belliydi, insanın kural ihlali yapacağı da, her şey bir senaryo olmaktan öte değil mi yani?
Tanrının geleceği bilmesi deyince geleceği görerek ceza ortamı hazırladığını inanmanın sonucu insanın kendisini oluruna bırakmasıdır, cennetliksem bir gün bir şeyler yapar cennete giderim der geçeriz,
Bir anne çocuğu yaramazlık yapınca onu özel bir odaya kilitlemez, kendi odasına gönderir, kendi yaşadığı ortamda ceza verir, dünya gibi özel ceza ortamına koymaz,
Dindar insanın düşünmesi gerekir, hangisi doğru? Tanrıyı küçülten, zaten hata yapacağını bildiği halde ceza veren olması, o cezayı vereceği ortamı önceden hazırlamış olması gibi şeylere inanmak mı yoksa Dünyanın insan için yaratılmadığını, bu nedenle dünyayı ve üzerindekileri sömürüp anasını skmemizin haklı hiçbir gerekçesi olmadığını kabul etmek mi?
Kabul edin artık, burası nimetlerinden faydalanalım diye mükafat olarak yaratılmış bir yer değil, cezalandırılmak, test edilmek için gönderildiğimiz bir yer,
Belki bizimle birlikte sonu gelecek ama bizim için başlamadığı kesin.
