herkesin bildiği gerçektir. bir de hiçbirimizin bilmediği ama bazılarımızın inandığı, inanmak istediği geçici olmayan bir hayattan bahsedilir. bunda amaç bellidir, bir kere yaşarsın gerçeğini unutturmak, ve bütün insanların hayattan maksimum faydalanma olgusuna yönelmesini engellemek, insanları, toplumu uyuşturmak. başarılıdır da. hangimiz anı yaşıyor ki?
Su götürmez bir gerçektir. Ne kavgalar ne zulümler ne dertler ne de zevkler baki değildir. Işimize gelse de gelmese de allah vardır ve alayımız babayi yedik.
" dünya malı dünya' da kalır " ya da " kefenin cebi yok " gibi cümlelerle kardeştir. bu cümleler hayatın geçici olduğu gerçeğinin yanında para veya malın önemsizliğini vurgular. genelde insanları karamsarlığa düşürse de yaşadığımız düzende en temel gerçek dünya hayatının geçici olduğu gerçeğidir.
müslümanlar işte bu yüzden geri kaldı.
evet ama bu dünya içinde çalışın diyor allah.
dünya yalan diye yan gelip yatın demiyor ki.
bilimde sanatta her şeyde insan elinden geleni yapsın ama dini değerleride olsun diyor.
yoksa bu dünya yalan diye sadece yan gel yat. ve sadece din bilgisi öğren.
ee tıp, matematik vs bilim nerde.
müslümanlara yıllarca bunu dediler ve başardılar. yazık.
yediğiniz en iyi yemeği, seyrettiğiniz en iyi maçı düşünün. eğer bunlar hiç bitmeyip hala sürselerdi şu anda en iyi değil en sıkıcı olacaklardı. hayat da böyle işte. eğer bir noktada bitmezse insanı canından bezdirebilir.iyi ki ölüm var da hayatta herşeyi yerli yerine koyuyor.
insanı kaderci bir yapıya sürükleyip tüm hırsını, azmini yok eder. dünya hayatı geçici diye yayıp taşşakları yatanlarla dolu bu dünya. tamam öleceğiz kardeşim anladık anlamasına lakin hemen koyvermeyin. çalışın, çabalayın.
eşkiya'dan bir alıntı:
--spoiler--
korkma, sadece toprağa gideceksin. sonra toprak olacaksın. sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin. oradan özüne ulaşacaksın. çiçeğin özüne bir arı konacak. belki... belki o arı ben olacağım
--spoiler--
ister teist, ister ateist, ister maymundan geldik, ister hz.Ademden geldik, istersen ben peygamberim de, istersen ben ilahım de, neticede, her insanın kabul ettiği gerçek şudur:
Dünyanın ve dünyada yaşayanların son kullanma tarihi var.
