korkuların, endişelerin egoların içerisinde bulamazsın.yalnız başına bulamazsın.akılla, mantıklada şaşırırsın yolunu.geçen an artık geçmişinde kalmıştır.pişmanlıkların, ümitlerin, sağlıklı bakmaya çalışan zihnin, bulandırır bütün suyu.dünya aslında onlarındır, sonrasında varolan birşeye inanıyorsan eğer o da senin olabilir.birşeylerin senin olabiliceğini inanıyorsan eğer, senin olabilir. deliler ve çocuklarla aramızdaki fark bu zaten.onlar herşeye samimi yaklaşır ve inanırlar. inanç dini temelli değil, istersen rüyalara yada şanslı numarana inan. herşey sende olduğuna inandığın kadar.dikkat et fazlasına inanma, yok olursun.yada inansanda insanlara belli etme.yetişkin insanlar hayallerin mantık ağıyla örülmüşler.çok azı dışında hiçbiri astronot, rüya bilimci, dalgıç, nasa çalışanı olamazlar. beni engelleme, alay edebilirsin, yanımda olsan eğer çok daha sevinirim ama olsun karşımda ol.eğer alay edersen de bende güleyim bırak esprine, gülmeye değer olsun.sürekli anlamsız bağırıp çağırmalara, birşeylere sahip olmak için senden uzaklaşmalara itme kimseyi.birisi akbil istediğinde 2 lirayı alsan ne olur almasan ne olur. bu kadar ucuzlaştırma insanları. taksimde yada bir metroda dinlediğin müziğe 1 lira da sen at.yoksa kimse sana sormaz, dinle müziğini, bekle orda dur, mutluluğu güzelliği paylaş, bunu sana yaşatan insanla.içtenliğini yaşa, paylaş bunu insanlarla. herkes korku dolu ve bencil. olması gereken bu sanırım, o yüzden ne sen nede ben sahip olup iz bırakamayı beceremiycez.en azından tadını çıkar, benimle gül ve bırak kendini, yargılama, sadece beni anla.
