tuzlu fıstık kabukları ve dibinde ucu kalmış bira şişelerinin karşısında "ulan hüseyin ne filmdi be" muhabbeti. ondan sonra "adamlar neler yapıyor" muhabbeti. onu arkasından kovalayan "nerdeen nereye, gidiyoruz işte" muhabbeti. 2 saat daha arkasını kovalayan muhabbetler döner, ayaklar masaya uzatılır. beyinler hafif ıslak zaten. ilaç gibi gelirdi şerefsizim.
not: üstüme gelmeyin. yeni gelin gibiyim ev, iş, ev, iş.. lan!
çocuksanız "dövüşlü film" izlemenin en büyük eğlencesidir.
- iki gün boyunca gaza gelip dambıl çalışmak, şınav çekmek, barfiks çekmek, mekik çekmek...
- kardeşe "dalmak",
- süpürgenin sapını katanaymışçasına hunharca kullanmak,
- filmdeki akrobatları mahalle kavgasında hayal ederek dalga geçmek ve buna benzer şeyler.
--spoiler--
babam dövdü annemi, annem beni dövdü, ben babamı dövdüm. mecbur kaldık. sen eve bi gel, bizim evdeki hallerimizi bir gör, o ateşten çemberi bir gör.
--spoiler--
