özellikle bütün 3.nesillerin bu hissi yaşadığını düşünüyorum. nedendir bilinmez ama içimi tarif edilmez bir mutluluk kapladı. sözlüğün daha da büyümesinden midir, yoksa sözlükte daha kıdemli olduğumuzdan mı bilmiyorum ama sevgi pıtırcığı oldum resmen gecenin şu saatinde. yaşlandım ben artık ya valla, artık köşeme çekilip, yeni nesillerin sözlükte koşturmasını, oynamasını, ip atlamasını, oynanan oyunlarda mızıkçılık yapmasını seyredeceğim. yaşasın yaşlanmak, yaşasın 4.nesil.
sözlüğe gelişine açıkça pek sevinemediğim yazarların yarattığı hissiyat. ikinci ve üçüncü nesiller bu kadar sevindiyse birinci nesiller ne yapsın sorusunu akla getirir.
+x olum gel buraya
-buyur abi
+sen kaçıncı nesilsin?
+dördüncü nesil abi
-bağla bakim şu postallarımı..
