can yücel üstadın bir şiirininde adı aynı zamanda.
ince uzun bir hayvan
çarpıyor
çarpıyor
çarpıyordu kendini taşlara.
canı mı sıkılıyor
can mı çekişiyordu yoksa?
yok efendim dedi yanımdaki adam
gömlek değiştiriyor yılan
bu hallerden anlarız dedi az çok
biz de sınıf değişmiştik bi zaman
birey olmasını başaranlara düşman kesilen son toplumlar ve bu toplumların en güçlü temeli olan, çocuklarının hep iyiliğini, gerçekte ise sürekli köleliğini isteyen son aile yapıları yeryüzünden silinene değin, Kafka'nın donusum'ü geçerliliğini ve güncelliğini koruyacaktır.
(bkz: ahmet cemal)
bazı çizgifilmlerde 'hadi dönüşelim' şekline ifade edilen eylem. bir de 'lpg dönüşümü yapılır', 'doğal gaz dönüşümü yapılır' gibi tabelalar görmek mümkündür.
istanbul büyükşehir belediyesi şehir tiyatrolarının 2008-2009 sezon oyunudur. kafka'nın eserinden ümit denizer tarafından sahneye uyarlanmış ve kardeşi turgut denizer tarafından da yönetilmiştir. pek parlak bir oyun olmamakla birlikte *, yine de oyuncuların ve emeği geçen reji/teknik ekibin emeğine sağlıktır.
ayrıca şehir tiyatroları'nın 'benim arkadaşım yok', 'her şeyin bir sınırı var' oyunlarıyla birlikte üçlemenin son oyunudur.
ince bir dal kanat açtı
Ararken gerili gökyüzünde dinginliğini
Koca bir gölge gibi düştü üstüne zaman
Giysilerini vermeden güne
Katıksız ve ışıksız suya değmeden
Alev kızılı kesildi
Dalga dalga içerdi karanlığı yalnızlığımız
Ve hiçbir insan renkleri tanımadı kokusundan
Deniz dayandı, deniz bitimsiz, sessiz mi sessizdi
Dayandı sonsuzluğa kayan mor topraklarına
Bütün varlığını sarsan bunca güçle
Patlayan geceler güneşin yangınında
Kendi yıkımlarımıza karşın
Yeniden dönüyoruz kozamızın özüne
