en başa dönsem çocukluğuma kadar insem iyi olurdu. ama o zaman da şimdiki aklım olmazdı. giden gelmez. neticede insan hatalarıyla büyür. tecrübeleriyle olgunlaşır. önemli olan filmi başa sarmak yada keşkelere sığınmak değil bundan sonrası için elinden gelenin en iyisini yapmak. bunu ilk idrak ettiği an hemde, hiç beklemeden. tekrar aynı hataları yapmadan. o zaman herşey çok daha güzel olur. işte o zaman ümit hep vardır. ben hayattan bunu öğrendim. bilmiyorum başkası daha farklı düşünebilir. saygı duyarım..
Her yılım ayrı bir şey kattı bana. Dönsem şu pandemi döneminde yatırım yapmayı isterdim. O imkan kaçtı. Yoksa acısıyla tatlısıyla her an bana birşey kattı götürdü. Ünlü düşünür ilkkan'ın dediği gibi https://youtu.be/49eVad831tM?si=v7vSSZuzYf9Eq5rq
O zamanda aşamayacağımı düşündüğüm çok sorunum vardı. Ama babam vardı ve ne yaşasam bana bu kadar ağır gelmiyordu. Şimdi o kadar hassasım ki rüzgar esse tenime değse canım yanıyor.
Hiçbir şeye karşı umutlu olamıyorum, mutlu değilim.
Gülüp eğlenmeye çalışıyorum ama yapamıyorum..
Eskiden kafamda bir yere tutturduğum bir iki tarih vardı. Başlığı görünce düşüneyim dedim ama bir şey hatırlayamadım. Herhalde tatildeyim ya hani (ağzı küçük duy da bı rahatsızlık verme Allah için * üzerimde onun rehaveti vardır.
yıldır.
la bana böyle imkan tanıyan kurum/kuruluş canından bezer valla.
mesela 1988 derim. 3 gün sonra sıkılır. 1890 derim sonra 2000 derim. ondanda sıkılır 300 derim. valla makina folloş olur.
