bünyeler küçük olunca, hevesler, hayaller, etiketler, en önemlisi de verdiğin zararlar da küçük oluyor herhalde.
gece bol dövüş sahneli aksiyon filmi izleyen çocuk, bir müddet çıkamaz bu filmin etkisinden. yalnız kaldığı, yeterli alanı bulduğu her anda gördüğü şeyleri yapmaya çalışır. döner tekme bunların en sık rastlanılanıdır. sonuçta eşek kadar adam olmama rağmen hala havalı geliyor bana. çocuğu sen düşün.
filmin ertesi gün sokağa çıktığında çocuk şöyle aktaracaktır filmi:
- olm dün çok fena bir film vardı televizyonda. babamla izledik.
- uyumuşsundur sen hemen süt çocuğu. bu çok geç çıktı. babam izin verdi. acayip dövdü herif herkesi. bak bak böyle tekme attı adam herkese. (döner tekmesini atar, hafif sendeler, "buhhaaa" diye de ses çıkarır tekme atarken.
+ ne var lan onu ben de yaparım. bak bak!
bir müddet bu üç-dört gerizekalı çocuk kimseye aldırmadan dönüp dururlar orada. boşluğa bi o tekme atar, bi öteki... döner tekme havalıdır.