adamı duygulandırmaktan sinir eden ama yine de dinlenmek istenen yüksek sadakat şarkısı..
güneşin ufka değdiği yer
oraya git ama yine gel
döneceksin diye söz ver
böylesi hepsinden güzel
git özlet kendini yine gel
döneceksin diye söz ver
dinle uzaktan çalan şarkı hicazdan
yaktık seninle biz bir yangını yenibaştan
dinle uzaktan küllerin arasından
madem herşey biter yine başlar yenibaştan
bana ne olur ellerini ver
gideceksin ama yine gel
döneceksin diye söz ver..
sarkiyi ilk duydugu an hareket edemez kisi, gozleri uzaklara dalar, etraf bilmez ne dusunur, nerdedir, astral seyahatlerin en huzunlusune baslamistir sarki, zaten uzakta olan sevgili daha bi uzaga gidecektir, gunesin batmadigi ulkeye.. sevenin ici acir, umutsuzca bi soz ister sevdiginden, gelmese bile, gelmeyecegini bile bile.. sarkiyi dinler bi yandan gozunden damlayan yasi fark etmeden. civarda bi kalabalik... ask acisi ne bilmeyenlerin anlamsiz bakislari esliginde surer sarki, bittigini fark edersiniz sonra, hem sarkinin hem dinleyenin, oylece susarsiniz, zaten ustune soylenecek her sey cok basit kalir bu melodinin, bu askin.. yuksek sadakat sizin yerinize soylemistir icinizdekileri. eslik etmeye kalkmaktan bile korkarsiniz titreyen sesiniz sarkiyi kirletir dusuncesiyle..
iste oyle bi sey.. *
insanı yerden yere vuran, hüzün neymiş, özlem neymiş anlatan yüksek sadakat'in en güzel parçalarındandır. beni mahvetti bu şarkı dinlemiyorum artık o ayrı.
