saat çok geç değildi. haberler yeni bitmiş. hiç izlemediğim bir kanal, tgrt, bir reklam dikkatimi çekiyor bekliyorum. annesini öperek evden çıkan küçük kız sokakta mendil satıyor. yetimlere yardım kampanyası adına yapılmış bir reklam işte. oturup ağlıyorum. hergün önünden geçiyoruzya hani o çocukların. kanıma dokunuyor ağlıyorum. mendil satıyo olsaydım diyor ağlıyorum. bi sene önce önünden geçip gittiğim yaşlı amca geliyor gözümün önüne. on dk sonra sırf vijdanımı rahatlatmak için geri dönüp bişeyler aldığım amca. o günde böyle bir güne uyanmıştım. kıyafetlerimi giymiş kahvaltımı yapmış arkdaşımla haberleşip çıkmıştım. ablama gidiyordum akşam üstü hava kararmamıştı daha, okullar tatil. acıbadem köprüsünün altında yaşlı bi amca. oturmuş bi yere dilenmiyor ama. geçtim gittim. birşey oturdu mideme. gittim bakkala bişeyler yaptırdım döndüm. köprünün altında yoktu. etrafıma baktım göremedim. geri dönerken çöp konteynırının yanında gördüm. o manzarayı hala unutamam midemin bulantısıyla gözlerimin doluşu aynı anda olmuştu. yırttığı poşetten çıkardığı kemikleri sıyırıyordu. eğildim uzattım ekmeği önce bi baktı sonra istemem ben dedi. al amca dedim o kadar yol geldim. inada bindi istemem dedi. benim param vardı bir sürüde tavuğum vardı şu ilerdeki tüpçü varya tüpçü bütün paramı aldı ona sakın güvenme dedi. en az on kere ona güvenme dedi. oturdum yanına konuştuk biraz. sonra verdim ekmeği hadi görüşürüz dedim. etraftaki esnaftan bi iki kişi gördü geldi almıyo o para falan dedi sigara uzattı para uzattı bankamatikten bahsediyodu sanki it sırf bizde yardım ediyoruz demek için sırf egosu için geldi oraya kadar içimden zahmet etmişsin dedim dışımdan öyle dedim geçtim gittim. ama bu rahatlatmadı. o akşam ablamda tavuk vardı sofraya oturamadım. çağırdılar yiyemedim. ve yıl oldu bu reklam. vijdanımı rahatlatamam, elimden gelen birşey yok, ergenliktir belki de veya fazla duygusal da denilebilir. gece yatağa gittim uzun zamandır hoşlandığım kişiden gelen mesajı gördüm umursamadım. götüm kalkmadı. alıp kitap okuyayım dedim okumadım. yatamadım lan. yatağa döndüm küfrettim. hayata küfrettim. isyan boşuna bunu biliyordum bu yaptığım nankörlük farkındaydım. yine de küfrediyorum. çok beceremem çetrefilli küfürleri amına koyayım dedim ama güzel dedim hani.
tuvalete gittim, dişlerimi fırçalamadım. ertesi gün bi bahanem yoktu ergenus hareketlerime. hayatın şımarık bok püsür konularından ibaret olmadığını anladım. ertesi gece yattım zıbardım.
