zamanında albümünü de aldığım ve sesini çok beğendiğim aslı güngör' ün birden bire aklıma gelen şarkısı. tabiki sebeplerdir bu tip şarkıları akıllara getiren. kaliteli şarkı olmasa hatırlanmazdı ama, tıpkı hatırlatanların da kaliteli oldukları gibi..
üzüyor bu şarkı. hani bazen neden ortaya çıktığını bilemediğiniz durgunluk, isteksizlik, bezginlik hisleriyle kaplandığında yüreğiniz, bu şarkıyı dinleyin. hislerinizde eksik olan üzüntüyü de bu şarkı sayesinde edineceksiniz. ama fazla ağlamayın. o zaman, gidenlerinizin hayli çok olduğunu fark eder ve daha da ağlarsınız.
yok lan ben ağlamadım. ağlayasım vardı, başaramadım. belki de "dön gel yeter" diyebileceğim kadar birini sevmeyişimdir. tamam dostum, biliyorum bu da bir nevi eksiklik. kim tam ki?
sağlam bir klip, harika bir şarkı ve sözler.. erken sıkılmamak için nadir dinlediğim, her dinlediğimde salya sümükleştiren.. ayrı olanlar ve bunalıma girmek isteyenler için..
(bkz: hay sikiyim ya) *
--spoiler--
Ne acı hüzün gelip gücüyle övünür
Bir hayat büyük yasa bir anda bürünür
Gitme kal desem dönüp kızardım kendime
Sensiz ilk güneş bilmez, birazdan görünür
Bir an önce
O dönünce
Benim sana lafım daha ne çok
inan bana bi şartım yok
Dön gel yel yeter dön gel yeter
Daha beter olmadan gel
Döngel yel yeter dön gel yeter
Daha beter olmadan gel
Çözemedim bu ayrılık bize ne sağladı
Ne faydası vardı
Benim sana lafım daha ne çok
inan bana bi şartım yok
Dön gel yel yeter dön gel yeter
Daha beter olmadan gel
Döngel yel yeter dön gel yeter
Daha beter olmadan gel
--spoiler--
insanın bittiği anı ifade eder. "yeter ki gel, hiçbir şartım yok, tenine dokunmayı, kokunu duymayı deli gibi özledim. sensiz uyandığım sabahların hiçbir anlamı yok, muhtacım sana, sensiz kuruyorum, can veriyorum." şeklindeki serzenişin kafiyelenip iki müthiş ses eşliğinde dinleyiciye sunulduğu mükemmel eser.