ayna'nın 1998 senesinde çıkardığı ikinci albümüdür. sound olarak ilk albümleri olan gittiğin yağmurla gel'in devamı niteliğindedir. bana göre bu zamana dek piyasaya sürdükleri albümler arasında en sağlam olanıdır ayrıca.
parçadaki ritim, hız, seyirci yada kalabalık sesi, saz sesi ve aynanın eski iki erkek vokal sesiyle insanı çosturan ve kanını kaynatan ve bence mükemmele yakın bir yorumdur.
yanlış hatırlamıyorsam sene 1998 idi; evet doğru hatorlıyorum 1998'di. o zamanlar ayna'yı çok severdim ben, bu albümü de çıkar çıkmaz almıştım. "dön bak aynaya" şarkısı da pek hoş gelmişti bana herkese geldiği gibi.
şarkıda "söz-müzik: ayna" yazıyordu... aradan geçen bir kaç sene sonra bu şarkıyı boney m'den çaldıklarını öğrendim. kıl oldum.
