albümün hepsini dinlemedim ama dystopia bence güzel bir şarkı olmuş. parçanın ilk kısmı bence gayet melodik ve akılda kalıcı olmuş. ancak ikinci kısmını beğenmedim. ne yalan söyleyim bir iki solo hangar 18 den arak gibi gelmiyor da değil.
2000 sonrası megadeth albümlerinde endgame 'den sonra the system has failed ile beraber en başarılı albümü olabilir. en beğendiğim kısım sololar ve solo atılırken arkadaki riffler. en sevmediğim kısım ise dave'in dijital vokali. zaten 2010 civarı bir operasyon geçirdi sanırım, mickey mouse diye dalga geçiyorlar adamla sürekli.
megadeth albümlerini ayakta tutan en önemli sebeplerden birinin dave'in grammy aşkı olduğunu söylemek lazım. dokuz kez aday olup rekor kıran megadeth malesef ödülü hiç alamadı. dave bunu ciddi istiyor ve zorlamaya devam edecek gibi. gerçi aday olacak bir şarkı olsa bile, metallica aday olursa kesin kazanıyor. metalin di caprio'su megadeth'tir !!!
kiko ve chris adler'i beğendim. david ellefson harika bir görev adamı. her şarkının tamamında olmasa da, part olarak çok başarılı kısımlar mevcut. dinlenesi bir albüm. açıkçası değerini hardwired..to self destruct'tan sonra daha iyi anladım.
megadeth albümlerinin hepisinde genelde 3-4 şarkıyı hiç sevmem, fanı olmama rağmen bilmem bile. fakat bu albümde dinlemediğim, bilmediğim, sevmediğim şarkı yok. bu rip ve cte albümlerinden sonra ilk defa oluyor.
top 3'ümü de yazayım:
1- conquer or die
2- dystopia
3- poisinous shadows
4- post american world
5- look who's talking
6- the threat is real
7- fatal illusion
8- the emperor
