aynısı abd veya birleşik krallık'ta bir yerde olsaydı kimyasal silah, nükleer deneme veya gizli servis konuları konuşulmayacaktı. sovyetler birliği her şeyiyle ilgi çekici ve hala batının hedefinde. atom bombasının dev mantarı ardından üzerinde sccp yazan uçakları görmemiz bundan televizyonlarda. tamamen doğal yollarla açıklanabilen olayı (bkz: dyatlov geçidi vakası) evirip çevirip sovyetler birliği'nin dünyaya tehdit olduğu algısına getiriyorlar. madem bu tip gizli silahlar geliştirildi, vietnam, afganistan ve hatta suriye'de dilleri bulunmayan, etraflarına radyasyon yayan cesetler bulunmuyor. neden böyle sıradışı güce rağmen abd ve nato değilde mortoyu çeken sovyetler birliği oldu?
20. yüzyılın en karanlık olayının hâlâ çözülememiş olması tabii ki garip ama mantık yürütülebilecek çok nokta var.
1 şubat 1959 gecesi neler yaşandığına dâir 90'dan fazla varsayım var. öncelikle cin, peri, uzaylı, koca ayak ve aşk/meşk nedenlerini direkt eliyor, bu saçmalıklarla uğraşmıyoruz. Rasyonalite içerenleri de eleyerek en doğru varsayımı yapacağız inşallah. Başlıyoruz dyatlovcular.
üzerinde durulması gereken 4 önemli nokta var.
1-çadırın içeriden yırtılarak gençlerin -20 derecede çıplak ayakla çadırın bulunduğu bölgeden ormana doğru hızla kaçması.
2-2 cesette bulunan kaburga kırıklarının dış etkenli bir darbeyle olmadığının teşhis edilmesi.
3-son bulunan 4 cesedin kıyâfetlerinde radyasyon olması.
4-darbe almayan gençlerin çadıra dönmeye çalışırken hipotermi sonucu ölmesi.
Bu 9 genci bir şeyin korkutarak çadırdan çıkartıp kaçırttığı bir gerçek. ilk rasyonel varsayım çığ düşmesi ama bu çığ teorisi imkânsız. çünkü bu 9 dağcı oldukça profesyonel, kamp çadırını çığın düşmesi neredeyse imkânsız bir noktaya kurmuşlar. çığ korkusu olsa deli danalar gibi 1 km öteye kaçmayıp ve 50 metre sonra çığın düşmediğini anlarlardı. Yâni çadırdan kaçırtan çığ ya da çığ korkusu değil, başka bir şey.
radyasyon, kaburga kırıklarının dış darbe olmaması, derilerindeki garip kahverengi/turuncu renk gibi verileri düşününce teorime geçebiliriz;
sovyet hükûmeti o bölgede radyasyon içeren bir patlamaya sebep verdi kazâra. Bu patlama sonucu oluşan basınç dalgası gençlerin yattığı çadırı üzerlerine yıktı. Yatış pozisyonlarını bilemiyoruz ama bu basınçla gençlerden ikisinin kaburgalarında kırıklar oluştu.
Bir anda yaşanan bu şok dalgası onları oldukça korkuttu, muhtemelen hepsi de tıbben ufak çaplı şok yaşadı o an. Biraz daha kendinde olanlar üzerlerine yıkılan çadırı içeriden keserek 2 çıkış yolu açtı. O sırada geçirdikleri şok ve sersemleme bir parça düşse de kaburgaları kırık olan 2 kişi acıdan bağırıyor olmalıydı. Bu durum soğukkanlı kalmalarını güçleştirdi. Çadırı kesip çıkma esnâsında 3 kişi ya bir parça giyindi ya da kıyâfetle yatmıştı zâten.
yaşadıkları korku ve şokun etkisiyle -20, -25 gibi bir derecede çıplak ayakla karanlıkta koşmaya başladılar, kaçtıkları yer ormandı çünkü ağaçların arasında daha güvende olacaklarını düşündüler. Bu kaçış esnâsında sağlam gençlerden ikisi kafalarını ağaçlara vurdu ya da düştü. Kafatası hasarları böyle oluştu. Hava karanlıktı, soğuktu ve şoka girerek korkmuşlardı.
Kaçış esnâsında grup soğuğun, şokun ve korkunun etkisiyle karanlıkta 2'ye ayrılmış olabilir çünkü sonradan bulunan grup yaklaşık olarak 800 metre ilerde bulundu. ikiye bölündülerse ilk grup ağaç dallarından ateş yakmaya çalıştı. Soğuk yüzünden ateşe sokulan iki kişinin ayaklarında ve başında yanıklar oluştu. Diğer 3 kişi ''bu böyle olmaz, çadıra gidip ayakkabı ve kıyâfet almalıyız yoksa donacağız'' diyerek sırayla çadıra dönmeyi denedi ama başaramayıp hipotermi sonucu öldüler. Ateş başında kalan 2 kişi de hipotermi ile öldü.
Diğer gruptaki 4 kişiden dili kopan gencin çenesinde de parçalı kırık olması ya patlama anında ya da sonradan düşerek çenesi parçalanırken koptu. Cesetlerde dış etkene dayalı, meselâ ayı ya da kurt parçalaması gibi bir ibâre yok. onlar da kırıklar ve hipotermi sonucu öldü. Çadırdan Kıyâfetle çıkanlara da radyasyon bulaştı.
kgb ölümlere sebebiyet veren radyoaktif kazânın farkında olduğu için sürekli sorun yaşattı çünkü ölümler sonrası eleştiri almak istemiyordu.
Bence olay detaylarıyla böyle yaşandı ama gerçekleri tam olarak hiçbir zaman bilemeyeceğiz gibi görünüyor.
Bir grup öğrenci, kışın ortasında Ural Dağları'nda bir gezintiye çıkmıştı. Açıklanamayan yaralar içeren ve radyasyona maruz kalmış cesetleri, olayı daha da anlaşılmaz kılan konumlarda bulundu. " Dyatlov Geçidi vakasının " gizemi, 60 yıldır pek çok komplo teorisine ilham kaynağı oldu . BBC muhabiri Luch Ash, grubun takip ettiği rota yı izleyerek öğrencilerinhikayelerini fotoğraflar, günlükler ve mektuplarla anlatıyor , uzmanların yorumlarını aktarıyor.
Gece gece hatırlatmak istemezdim ama okurken bile acayip geriliyorum.
O an orada ölenlerden birisi olmadığım için binlerce kez şükürler olsun.
Binlerce kere yazılmıştır ama ben yineleyeyim. Askeri üstler gizli de olsa açık da olsa merkeze uzak yerlere kurulmazlar. Yani ıssız bir yerde kimyasal imkanlar barındıran bir askeri üst olma ihtimali neredeyse sıfırdır.
Silah denemesi yapmak için bu kadar entrika yapılmaz. Parayla denek bile bulabilecekken neden böyle saçma bir plan yapılmış olsun?
Güç gösterisi yapmak isteselerdi kendi vatandaşları üzerinde değil düşman ülke üzerinde denerlerdi. Tıpkı hiroşimada olduğı gibi.
Bu olayda mantıkla ilerlediğiniz vakit hiçbir sonuca ulaşamazsınız.
Kgb döneminde birçok deney yapılıyordu canlılar üstünde, o dönem belki de tesislerinden kaçan bi agresif canlı gezi ekibine saldırmış olabilir, daha sonra da deneyin gizliliği tehlikeye düşecek ihtimali üstüne bazı bulgular örtbas edilmiş olabilir. Ölüm anında yüzlerindeki şok ifadeleri ve parçalanmalar bu durumu muhtemel hale getiriyor, çadırdan korkuyla çıkıp koşmalarının mantıklı bir açıklaması yok.
Ne olduğu hala bilinmeyen vaka. Uyuşturucu kullanımı ve kendi içlerinde kavga etmiş ve sonrasında işler kötüleşmişte olabilir ama kesin şu olmuş demek küstahlık olurdu. Çünkü geziyi erken bırakıp tek hayatta kalan kişi bile " tanrıya tek bir soru hakkım olsa o gün arkadaşlarıma ne olduğunu sorardım" demiştir.
2 şubat 1959 yılında dokuz maceraperest dağcının esrarengiz ölümü ile sonuçlanan vakadır.
Bu dağcı grubu yaşadıklarını not ettikleri günlükte, en son 1 şubat günü çadır kurduklarını anlatıyor. Onlara ait son kayıt bu.
Karla kaplı zeminde yapılan arama çalışmalarından sonra 27 şubat 1959 da iki dağcıya ait ceset bulundu. Çadırdan tam 1 km uzakta ve üzerlerinde sadece iç çamaşırları vardı. Ve sonra Az yakınlarında iki cansız beden daha bulundu.
5 mart 1959 da ise beşinci ölü dağcı bulundu.
Diğer dört ceset ise Karlar eridikten sonra 4 mayıs 1959 da bir nehir yatağında bulundu.
Çadır içeriden kesilerek alel acele terk edilmişti ve Hepsinin cesetlerinde radyasyon mevcuttu. Kiminin gözleri kimisinin de dili yoktu. Kaburgaları kırılmıştı.
Muhtemelen o dağda görmemeleri gereken bir şeye şahit olmuşlardı.
O dönemde Rusya ne amerika uzay savaşı içindeydi.
Kgb'nin nükleer bir deneyini görmüş ve sonra infaz edilmiş olmaları yüksek ihtimal.
Soruşturmada görevli özel yetkili savcı, dosyaya şöyle yazıp davayı kapatmıştı:
+ Üstesinden gelemedikleri bir güç sebebiyle ölmüşlerdir.
Bu elemanlar gece kamp kurdular ve zifiri karanlıkta çadırın uzağında bir ses duyuldu. Daha sonra o ses rüzgarlı bir şekilde çadırlarına aşırı radyasyonla geldi. Bunlar çadırın bezini bıçakla kesip yırttılar. Kafaları bir milyon olmuş halde sağa sola kaçtılar. Rusya bunun yasak bir nükleer füze denemesi olduğunu bildiği için etrafında şahit bırakmak istemedi ve gizemli bir hava katarak hepsini KGB ye değişik bir şekilde öldürterek suçu doğada bir şey yaptı diye üstünü kapattılar. Olay bu.
