ritmlere progresiflik katamayan, bir arkadaşımın* deyimiyle dıpçak dıpçak davulcusudur. bu adam ritmin özü nasılsa öyle çalar, araya kattığı ataklar heyecan vermez, iki zile vurunca gaza gelir.
(bkz: lars ulrich)
hatta araya atak da katmayan/katamayan davulcudur. serpistirdigi ziller ya vakitsizdir ya da cumle sonu. diyorlar ki en iyi davulcu parcanin onune gecmeyen davulcudur. ara sira ataklar yapar, parcaya heyecan katar. bu baglamda en iyi davulcular yeri geldigi zaman duz davulcu olmayi bilenlerdir.
