Asla unutmayacağım bir anıdır. Kindar değilimdir ama gururumu kıran babam bile olsa o duvarlar yıkılmamak üzere inşa ediliyor. Babam hiç olmayacak birinin yanında sen okusan ne olur okumasan ne olur demişti. O dönem sürekli kendimi eleştirdiğim ve iyi etmeye çalıştığım bir dönemdi bu yüzden fazla ağır gelmişti. Sanki ölmeye neden arayan birine söylenecek ve her şeyi tüketecek son cümle gibi. Fena gururluyumdur. O günden sonra ben babamla aynı sofrada eve misafir davet edilmedikçe oturmadım, oturup babamla sohbet etmedim. O günden sonra ne parasını istedim ne de yardımını. Her zaman ve her şey için annem destekçi oldu. Babama yaptığımın hesabını, eve geç gelme sebebimi, kimle nereye gittiğimi hiçbir zaman söylemedim. Önceden saygı duyup baba gibi hissetmesi için gerektiği kadarını anlatırdım. Baba değil evde öylesine dolanan bir adam. Evde üvey evlat muamelesi görüyorum kendisinden. Zaten bebekken de çok sevmezmiş beni çünkü erkek bekliyorlarmış.
yolculuk sırasında işitilen ve kısa süreli bir mallığa neden olan küfürlerdir.
Yolda yürünüyordur ve bir kavgaya denk gelmişsinizdir ve sonra o malum * küfür duyulur. Diğer taraftan da karşılık geçilmez tabi * yuh be kardeşim yuh.
duyulan en ağır küfürden bile daha olan bir küfür vardır oda sen ne kadar söversen söv ne kadar konuşursan konuş karşındakinin sana "tamam" demesidir lan insaf okadar enerji sarfetmişim adam beni 5 harfle ters düz ediyor.
